© LimbaSarda 2004

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

13/12/2005 Meledos

Natzionalismu: paràula vedada

de Pitanu Delìgia


Sabudu colau, in Compostela, in su cungressu natzionale de su Blocu Natzionale Galitzianu, Anxo Quintana, leader de su movimentu chi guvernat sa Galiztia paris cun sos sotzialistas, at presentau su progetu po unu Istatutu Nou de sa natzione gallega. 

Infatu a Euscadi e Catalùnia, is galitzianos puru punnant a si fàere arreconnòschere che a una natzione dae su guvernu centrale ispagnolu. Non si ischit si bi l'ant a fàere, custas tres natziones chene istadu, ma assumancu bi provant. 

E in Sardigna? 

Fintzas su termine "natzionalismu" est controìdu e si preferit a nàrrere su istantissu "federalista", su istòricu "sardista", o su ambigu "natzionalitàriu" o su istrumentale "indipendentista" (contat de prus sa sustàntzia de sa soberania -sa natzione - o sa forma de guvernu?). 

Proite? 

Forsis proite mancat in totue sa cultura de su natzionale? No. Su fatu est ca s'istadu italianu at fraigau sa cultura perfeta de su natzionalismu autoritàriu e centralista: cussa chi negat sas minorias e negat a isse matessi su tìtulu de natzionalista po esercitare méngius su podere (natzionalista cussu peroe, mi). 

Ateros natzionalismos non faet mancu a nde nomenare. "Natzionalismu" est una paràula vedada in Itàlia, siat pro s'istadu siat pro sas minorias. 

E non de chistionemus de s'agetivu "natzionalista". Proibbiu cussu puru. 

In Europa, intames, su termine "natzionalista" est normale. Nant sa beridade. E galu prus normale est po chie difendet un'identidade de minoria. In Europa cando faeddant de sardos federalistas, sardistas, natzionalitàrios o indipendentistas, nos cramant "natzionalistas". Est sa paràula prus simple e dereta (pro sos terminologos est unu cultismu internatzionale). 

In Itàlia, e duncas in Sardigna, mancu po nudda. Antzis, nois sardos, ca semus abistos cun sas paràulas, nos amus imbentadu "natzionalitàrio/u"
po nàrrere e non nàrrere. Non s'ischit mai. 

Sèmpercando, semus in Itàlia nois puru. E sa paràula "natzionalismu" est tropu légia. 

E puru, Ciampi est de seguru natzionalista, s'iscola italiana est natzionalista, s'esercitu-marima.-aeronaùtica sunt natzionalistas. Gasi comente sa Crésia (a dolu mannu ca depiat éssere "catòlica", e duncas "universale") e sa televisione e totu sos diàrios cuotidianos chi tenemus. E sa natzionale de fùbalu? Si no est natzionalista cussa...

Ma sos intelletuales de sa manca marxista (paris cun sos "catòlicos non universales") ant traballau in chimbant'annos po cuare s'evidéntzia de sa gestione natzionalista de s'istadu italianu. Traitu su pensamentu soviéticu (cando at pérdiu sa batalla contras a su capitalismu, non antis, bella fortza) sunt bénnios a éssere sa de chimbe colunnas de su pensu débbile ocidentale, de su cinismu chene balores e de s'istadu giacobinu centralista italianu. 

Ant cunvintu a totus ca su "natzionalismu" est unu bodale feu, una maladia puntuda, unu male istravanau. 

Su natzionalismu, intames, est nèutru comente totu sos datos reales emergentes de sa vida. Dipendet a comente est impreau. 

E si sunt malos sos natzionalismos (minores o mannos), tando est malu finztas su natzionalismu de Ciampi, de sa Crésia o de sa Giustìtzia...

O solu cussu sardu (o bascu, o catalanu, o irlandesu) est "reatzionàriu"? 

Ddue at fragu de trampa...

Trampa chi at coglionau argunos sardos chi nant ca sunt "indipendentistas ma non natzionalistas" (?!) o chi intames de una limba natzionale cherent duas o 13 limbas cantonales. Chi siat pro naschire, in màteria linguistìca, su pensu "cantonalitàriu"? 

In s'ispestantu in Ispagna bascos, catalanos e galitzianos chircant de si nche fàere arreconnòschere comente natzione dae s'istadu centrale. B'ant a resèssere? No s'ischit. 

Assumancu peroe si nde faeddat. Si podet faeddare de sa beridade "natzionalista" chi cunformat e cumponet sa polìtica de s'istadu e de argunas comunidades-regiones.

Su dibbatu de su reconoschimentu de su natzionalismu (magiore e minore) in Ispagna tenet citadinàntzia. Gasi comente s'idea chi diferentes natziones podent bìvere in intro de unu matessi istadu chene lòmpere a segare totu cun s'indipendentismu, o chene sìghire in su creu feu de s'istadu-natzione monolìticu. 

In Italia, e in Sardigna, faeddare de natzionalismu, non si podet. Paraula proibbia. Fintzas in s'istatutu regionale nou. 

E s'istadu italianu sighit a éssere, paris cun sa Frantza, unu de prus sos centralistas, natzionalistas, mono-identitàrios e omologadores de s'Europa. 

Ma nemos si nde abigiat, in s'illusione chi s'Itàlia, issa no, no est natzionalista, ma libera, liberale, europea, mondiale, universale...

No, s'Itàlia no est italiana, no est natzionalista. Est mundiale. 

Corpu de balla ! (morale) 


Pitanu Deligia 




CONVENCIÓN NACIONAL DO BNG
Quintana ofrece un Estatuto de Nación "ambicioso" que sairá do "diálogo coa sociedade"


[18/12/2005 12:39] Diante de máis dúas mil persoas, o Bloque Nacionalista Galego presentou este sábado en Compostela o seu proxecto para un novo Estatuto de nación galega. Unha reforma estatutaria que, segundo Anxo Quintana, buscará o consenso e non excluirá a ninguén, pero que será ambiciosa nas súas propostas para non quedarse por atrás de Euscadi e Cataluña, aínda que ofrecendo un modelo propio de autonomía política e financeira.



O vicepresidente da Xunta e voceiro nacional do BNG, Anxo Quintana, recalcou que o novo texto para o Estatuto "non pretende vencer senón convencer" e manifestou a súa "vontade real" de chegar a acordos e o compromiso de non apoiar ningún Estatuto que non sexa apoiado polas outras forzas políticas, esixíndolle ao resto das forzas o mesmo compromiso.

Quintana atribuiu o "tremendo lío" que montaron aqueles que "entenden a Constitución como unha arma arroxadiza" -en referencia á polémica pola posibilidade "inexistente" de anexionar territorios de Asturias e Castela-León a Galiza- a que dende Madrid non se contaba con que Galiza presentase un Estatuto de Nación: "só contaban con Euscadi e Cataluña, e agora temen que nos convirtamos nun terceiro problema". O voceiro do BNG criticou os que "entenden a Constitución como arma arroxadiza", insistindo en que "galego pode selo todo aquel que queira".

O vicepresidente foi firme á hora de dicir que "Unha nación non pide permiso para decidir o seu futuro nin rende vasalaxe a ninguén" e preguntoulles "aos que agora se rasgan as vestiduras" se estarían dispostos a deixar Galiza á marxe do debate territorial unha vez que Euscadi e Cataluña teñan un novo texto estatutario.

Blindarse de interferencias foráneas 

Dito isto, Quinata reclamou "un estatuto ambicioso que nos defina un ámbito competencial blindado de interferencias foráneas", pois "canto máis autogoberno máis posibilidade de benestar", e fixo alusión ás cintas coa orde de afastar o Prestige: para el non só demostran"incompetencia" senón a "indefensión" de Galiza para afrontar estes problemas. Por iso reclamou "que Galiza teña a competencia sobre o mar" tal e como se recolle no novo Estatuto, fronte a un Goberno central que "non só amarra responsabilidades senón que logo non as exerce".

Quintana esixiu ademais a autonomía financeira suficiente para levar a cabo a autonomía política, e abogou polo modelo propio de financiamento que propón o novo Estatuto. Con isto aproveitou para dicir que Galiza non será o "parvo útil" que usen os políticos centralistas para descalificar as propostas de financiamento de Cataluña e Euscadi".

Presenza do PNV e CiU 

A convención, á que asistiron como convidados o presidente do PNV, Josu Jon Imaz, o secretario xeral de UDC, Josep Pellegrí e mais o voceiro de CDC, Pere Macías, comezou coa intervención de Tereixa Paz facendo referencia ao aniversario da morte do mariscal Pardo de Cela, da que se facían o 17 de decembro 522 anos e manifestando a intención do BNG de "promover o debate no ámbito social e no parlamentar, non só nos medios de comunicación" e evitar "que se truque o debate con polémicas sobre se a proposta está ou non no marco constitucional".

Pola súa parte, o voceiro do BNG no Parlamento, Carlos Aymerich, recordou os estatutos anteriores de Galiza e en particular ao do 36, remarcando que "a cuestión galega non é un invento do BNG", senón que "está constatando un ha realidade que vén de moitos anos atrás". E invitou a aqueles que criticaron xa a proposta a que a coñezan mellor para demostraren "se máis alá do insulto hai vida intelixente".




A segus