SU GIASSU
Domo
Ite est Diariulimba
Sa gerèntzia de Diariulimba
Su Sòtziu Limba Sarda
Organigramma de su Sòtziu
LINKS
ARCHIVIU annu pro annu 
Pro retzire sa lìtera de noas
ISCRIENOS
diariulimba@sotziulimbasarda.net



Diretore: Pepe Coròngiu       Coord.Editoriale: Micheli Ladu
CHISTIONES

25/02/2008 
Su “noir” de sas mortes impunidas

Est curiosu comente si sunt abolotados cumentadores e espertos de antropologia in Sardigna pustis sa morte rebesta de su poeta orgolesu Peppinu Marotto e de àteros fatos de sàmbene acuntessidos a cumentzu de ocannu. Buchibentos de sa polìtica e de su giornalismu dominante ant prenu s’ispàtziu informativu de unu muntone de arresonos pro chircare de cumprèndere su proite. Unu riu mannu de paràulas, analisis e milli gutios de limbicu pro concluire totus, prus o mancu, a sa matessi manera: iscusade, ma non nd’amus cumpresu nudda. 


E puru sos antropòlogos, sotziologos e espertos de s’universidade diant dèpere èssere pagados pro custu: ispiegare a nois chi semus poberitos e ignorantes ite est costende in custas biddas in ue paret chi b’apat mortores lìberos a fùrriu. Ite est capitende in cussos biddatzolos de Barbàgia, e chirros lacanantes, in ue cudda giustìtzia antiga chi si costituit dae perissa paret chi fatzat petza sena timòria. E sena bisòngiu chi la decretet s’Istadu. 


E comente puru giùighes, politzotos e carabineris diant dèpere èssere pagados non petzi pro acumprire sos indagos chi leant tretu mannu in sos giornales o pro ghetare a galera indipendentistas innotzentes, ma finas pro torrare su giustu a mamas e mugeres de biddas ismentigadas dae totus, foras dae sos cronistas de “nera”. Ca est beru chi cussas mamas e mugeres biddaresas non contant nudda mancu in sa Sardigna ipertecnològica e chichturìstica de oe, ma s’Istadu at promìtidu chi sa Giustìtzia, nessi custa, diat èssre istada uguale pro totus.


Intames semus bidende unu contadu chi, a dolu mannu, amus costumadu a connòschere in s’istòria nostra. Sos catedràticos chi diant dèpere ischire ite est sa Sardigna, impitzados comente sunt in totu àteras cosas (finas a gherrare contra a sa limba ufitziale ca cussa si chi faghet dannu) non resessint a fàghere àteru chi unu ripassu de Pigliaru e de su còdighe de sa vindita barbaritzina. Ite iscièntzia! Cosa betza de chimbanta annos comente sas bibliografias chi pùblicant mancari pagados dae s’istadu. 


Sos giornalistas, cuddos mannos e finas sos minores, dant sa curpa a sos “balenteddos”, comente cando in “I promessi sposi” cudda ànima fraitza de Manzoni faghiat sa finta de dare sa curpa de sos males de s’època ispagnola a “i bravi”. E, fatu galu prus iscassiosu, si in Orgòsolo o in aterue in Barbàgia, si bochit gente in intro de bidda e a ora de lughe, si imputat totu una bidda e una sotziedade de “omertà”. Si sa matessi cosa costat in Garlasco, o in àteros logos de Continente, tando sa curpa no est de sa bidda ma de sos chi depent investigare. 


Forsis pro cumprèndere sos males de cudda chi non meda tempus a como li naraiant “zona delinquenziale” diat èssere mègius a meledare e pensare de prus. E a istudiare formas noas, non conformistas nen autocolonialistas, pro decriptare sa realidade. Calicunu at iscambiadu sos romanzos “giallos” e “noir” chi andant meda de moda como pro prontuàrios pro sa solutzione de sos problemas de sa Barbàgia e de sa Sardigna. 


Ma s’ùnicu fatu a beru coloradu de “noir” est chi de custos mortores non de atzapant mai unu. E cando, a raru, l’atzapant sos giornales nde iscrient pagu. E tando ite cumbènia b’at? Mègius a nos lèghere unu noir ca a su mancu faghimus cuntentu s'autore.


Auguramus giustìtzia e paghe a chie est mortu. Ma de prus a sos chi istimaiant e sunt abarrados cun un’ausèntzia muda, grae e crispa in domo. 










  




 

 
 
 

 

 
diariulimba@sotziulimbasarda.net  © sotziulimbasarda 2004-2008,"e' vietato riprodurre articoli originali o estratti da questo sito senza l'assenso della direzione"